AgTechStudio - Blog rolniczy

Regulacja rzepaku ozimego.  Możliwość regulowania pokroju łanu rzepaku jest łatwa do przeprowadzenia, poprzez zastosowanie regulatorów wzrostów, przy czym ważne jest, aby regulacja rzepaku środkami ochrony roślin nastąpiła w odpowiednim terminie. Jesienne stosowanie retardantów (regulatorów wzrostu) zwiększa odporność roślin na wymarzanie poprzez wyhamowanie wzrostu szyjki korzeniowej oraz pąka wierzchołkowego. Wiosenne stosowanie regulatorów wzrostu przyczynia się natomiast do ograniczenia wylegania oraz modyfikuje łan tak, aby osiągnąć maksymalny potencjał plonotwórczy roślin, m.in. poprzez lepsze wypełnienie łuszczyn nasionami. W okresie wegetacji jesiennej oraz wiosennej rzepak ozimy dobrze reaguje na regulację łanu substancjami aktywnymi z grupy chemicznej triazoli, które oprócz działania grzybobójczego, wpływają na wzrost elongacyjny roślin. Równie często wykorzystuje się typowe substancje regulujące wzrost np. chlorek chloromekwatu, chlorek mepikwatu. W okresie jesiennym najczę

Płodozmian to praktyka uprawy różnych upraw na tym samym polu przez kilka sezonów. Mówiąc ściślej, oznacza to rotację między uprawami. Przy planowaniu płodozmianu rolnicy biorą pod uwagę różne czynniki: rodzaj gleby, klimat, ilość opadów, pozostałości herbicydów i zapotrzebowanie rynku na produkty rolne. Rotacja upraw działa inaczej w zależności od regionu. W Polsce idealną parą do zmianowania jest pszenica i groch. Wdrażając płodozmian w standardową praktykę uprawy pola, rolnik może odnieść spore korzyści. Oto 3 główne powody, dlaczego warto stosować płodozmian. Powód 1 - Ochrona przed chorobami i szkodnikami Płodozmian upraw pozbawia pasożyty ich naturalnego środowiska, zapobiegając w ten sposób chorobom upraw. Czyli jeśli odpowiednio zmienisz uprawę, zapobiegniesz rozwojowi chorób i uchronisz swoje przyszłe plony. Ale uwaga, jeśli płodozmian nie zostanie wykonany prawidłowo, możesz zarazić następną uprawę chorobami z poprzedniej. Na przykład, zaraza ziemniaka (ang. Potato Late B

W strukturze zasiewów zboża ciągle stanowią duży udział (72,1%). Wszystkie gatunki niezależnie od formy (ozima, jara) mogą być porażane przez wiele patogenów chorób grzybowych w całym okresie wegetacyjnym. Zboża jare wymagają najczęściej jednego lub dwóch zabiegów ochronnych natomiast zboża ozime a szczególnie pszenica trzech, a nawet czterech zabiegów z wykorzystaniem preparatów grzybobójczych. W obecnym sezonie można spodziewać się większej presji chorób podsuszkowych, septoriozy liści, mączniaka prawdziwego zbóż i traw oraz brunatnej plamistości liści.  Zabieg T0 – faza krzewienia Długa i ciepła jesień sprzyja nie tylko wzrostowi roślin, ale również rozwojowi chorób grzybowych. Zabieg T0 odnosi się do zabiegów fungicydowych wykonywanych na zbożach ozimych, szczególnie wcześnie sianych, znajdujących się w bardzo wczesnych fazach rozwojowych, od fazy dwóch pędów bocznych (BBCH 22) do fazy końca krzewienia (BBCH 29). Praktyka pokazuje, że w warunkach ciepłej jesieni, w przyp

Skuteczne rolnictwo opiera się na danych. Wszystko w rolnictwie dostarcza danych, gleba, pogoda, uprawa, sprzęt i ludzie. Aby efektywnie z nich korzystać i ciągle ulepszać swoje metody, rolnik musi zbierać i analizować te dane na każdym etapie pracy. Więc od czego zacząć, co notować i jak analizować? Na to pytanie postaramy się odpowiedzieć w poniższym artykule. Na początek zbieramy dane. Im dłuższą mamy historię naszego pola, tym bardziej trafne mogą być wnioski z nich płynące. Co warto zbierać? Informacje o glebie Aby określić niejednorodne obszary glebowe, należy przeprowadzać agrochemiczną analizę gleby. Zwykle odbywa się to, co cztery lata. Próbki gleby pobiera się ręcznie lub przy użyciu specjalistycznego sprzętu, a następnie przesyła do laboratorium w celu analizy. Na podstawie wyników można podjąć działania, mające na celu podnieść jakość gleby, a w efekcie otrzymać lepsze plony. Na podstawie wyników można wykonywać cyfrowe mapy właściwości pól, które później wgr

Spośród roślin uprawnych rzepak ozimy wykazuje największe zapotrzebowanie na azot, który wpływa na wzrost i rozwój roślin oraz liczbę nasion w łuszczynach. Nawożenie azotem należy rozpocząć wcześnie przed ruszeniem wegetacji, kierując się zasadą, że „azot powinien czekać na rzepak/pszenice, a nie odwrotnie”.  Nawożenie rzepaku ozimego Rzepak wykazuje duże zapotrzebowanie na azot. Do uzyskania 1 tony nasion wraz z plonem ubocznym, pobiera około 60 kg N/ha. Zakładając plon 4 t/h rzepak pobiera w przybliżeniu 240 kg N/ha. Biorąc pod uwagę zawartość Nmin w glebie, ilość dostarczonego azotu w postaci nawozów mineralnych będzie niższa, wówczas należy podać roślinom około 190 – 200 kg N/ha Niezależnie od kondycji roślin po okresie zimowego spoczynku, nawozy azotowe na plantacjach rzepaku powinny zostać wysiane szybko, na około 2 tygodnie przed ruszeniem wegetacji. Faza BBCH 30 -  faza początku wydłużania pędu, brak międzywęźli (rozeta)  - rzepak ozimy I dawka  Nawożenie azotowe rze

Nawożenie azotowe bezpośrednio wpływa na plon zbóż ozimych. Od wielkości i momentu zastosowania azotu, zależy liczba źdźbeł a co za tym idzie, również liczba kłosów. Nawożenie azotem należy rozpocząć wcześnie, przed ruszeniem wegetacji, kierując się zasadą, że „azot powinien czekać na rzepak/pszenice, a nie odwrotnie”. Nawożenie pszenicy ozimej Do uzyskania 1 tony ziarna jakościowego, pszenica ozima wraz z odpowiednią ilością słomy, w trakcie sezonu wegetacyjnego, pobiera od 28 – 32 kg N/ha. Zakładając plon 7-8 t/ha pszenica pobiera w przybliżeniu od 210 do 240 kg N/ha (7 t/ha x 30 kg N/ha). Nie oznacza to jednak, że należy dostarczyć roślinom aż tak dużej ilości azotu. Planując nawożenie należy brać pod uwagę Nmin (azot mineralny) w glebie, dostępny dla rośliny przez cały okres wegetacji. W zależności od żyzności gleby, temperatury oraz wilgotności, mineralizacji ulega od 40 – 60 kg N/ha. Jeśli przyjmuję się, że w glebie jest 60 kg N/ha to ilość azotu, którą należy dostarczyć rośli